lunes, 20 de junio de 2011

soflama en sol mayor

Hace solamente un mes solo se escuchaba una voz.

 Estabamos arrinconados en nuestras casas. 

Se nos cai el cielo encima pero no habia un solo grito.

En la frente de los dias se estaba la resignacion.

Tienen un talisman: LA CRISIS

Y con ese talisman pretendian encantarnos

y hacer de la miseria el negocio del siglo

Dejabamos que los ladrones administraran nuestras cosas.

Pensaban por nosotros,

En sus manos de trileros estaba el porvenir.

De pronto, el niño inocente que llevamos dentro,

 la indignacion de la dignidad grito

¡¡¡El rey esta desnudo!!! ¡¡¡El rey esta desnudo!!!!

Y vimos su verdadero rostro

Descubrimos  su insaciable y estupida codicia.

La maravilla de poner nombre a las cosas.

Las cosas estan ahi. La humillacion, la injusticia, el crimen.

pero solo cuando nombramos DIGNIDAD, INDIGNACION , RESISTENCIA

es cuando deja de ser invisible el mundo

Lo que estamos a vivir es algo solo comparable a estar enamorados.

Ellos lo saben, saben que ya nada volvera a ser igual.

Hemos descubierto que los sueños empiezan a ser realidad cuando los compartimos

con los ojos despiertos del corazon.

No hay marcha atras, ante su  necia terquedad 

Nuestra indignacion hecha resistencia.

Quien, aqui, juntos, sintiendo los corazones del que a tu lado respira

no siente el temblor de un enorme arbol,

de ramas imparables comiendo la brisa del alba,

la conciencia de que todo es posible 

de que otro mundo es posible.

Y estan en nuestras manos.

Y ellos lo saben y no va a ser nada facil cambiar el rumbo.

Pero hoy se nos oye, se nos escucha, hay otras voces y otros caminos.

Siempre nos queda la palabra

y con ella nombrar lo que queremos, lo que exigimos,

poner nombre a los  mercanchifles que han convertido la vida en un almacen de baratijas,

y el mañana en una enorme escombrera.

Y desde aqui, desde la plaza publica CONQUISTADa

desde EL HOGAR DE LA VOCES DEL PUEBLO.

desde Esta AGORA DE LA DIGNIDAD.

SALUD,  REFLEXION Y RESISTENCIA

Democracia real ya

un abrazo real ya


Fai soamente un mes só escoitábase unha voz.

Estabamos arrinconados nas nosas casas.

Se nos cai o ceo encima pero non habia un só berro.

Na fronte dos dias estábase a resignacion.

Teñen un talisman: A CRISE

E con ese talisman pretendian encantarnos

e facer da miseria o negocio do século

Dejabamos que os ladróns administrasen as nosas cousas.

Pensaban por nós,

Nas súas mans de trileiros estaba o porvir.

De súpeto, o neno inocente que levamos dentro,

a indignacion da dignidade grito

¡¡¡O rei esta espido!!! ¡¡¡O rei esta espido!!!!

E vimos o seu verdadeiro rostro

Descubrimos o seu insaciable e estupida cobiza.

A marabilla de pór nome ás cousas.

As cousas estan ahi. A humillacion, a inxustiza, o crime.

pero só cando nomeamos DIGNIDADE, INDIGNACION , RESISTENCIA

é cando deixa de ser invisible o mundo

O que estamos a vivir é algo só comparable a estar namorados.

Eles sábeno, saben que xa nada volvera a ser igual.

descubrimos que os soños empezan a ser realidade cando os compartimos

cos ollos espertos do corazon.

Non hai marcha atras, ante a súa necia terquedad

A nosa indignacion feita resistencia.

Quen, aqui, xuntos, sentindo os corazóns do que ao teu lado respira

non sente o tremor dun enorme arbol,

de ramas imparables comendo a brisa do alba,

a conciencia de que todo é posible

de que outro mundo é posible.

E estan nas nosas mans.

E eles sábeno e non vai ser nada facil cambiar o rumbo.

Pero hoxe óellenos, escóitallenos, hai outras voces e outros camiños.

Sempre nos queda a palabra

e con ela nomear o que queremos, o que esiximos,

pór nome aos mercanchifles que converteron a vida nun almacen de baratijas,

e o mañá nun enorme vertedoiro.

E desde aqui, desde a praza publica Conquistada

desde O FOGAR DA VOCES DO POBO.

desde Esta AGORA DA DIGNIDADE.

SAÚDE, REFLEXION E RESISTENCIA

Democracia real xa

un abrazo real xa

No hay comentarios:

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...