XOGO VIL, un poema de Luis Pimentel

Laura Giordani: Juego vil- un poema de Luis Pimentel


Xogo Ruin

Aquil neno
pincháballe os ollos
ós paxaros; 
e gustáballe ver salir
esa gotiña
de aire e de lus,
ise rocío limpio
de mañanciñas frescas.

Logo botábaos
a voar
e ríase de velos
topar contra o valado
de súa casa,
con un ruido
moi triste.

Crecéu e foi de aquiles