sábado, 12 de noviembre de 2011

UN HERMOSO POEMA, de Estremas, de ANA ROMANI

(DE ESTREMAS)                           

                                                             Desde el desierto
                                                             Pues allí ha de nacer un clamor nuevo
                                                                                                 Jose Angel Valente
ESTE POEMA é unha mole oceánica
que con furia apaixonada escavo no deserto

                               -non a esculpo      desvéloa-

e o deserto estrema arqueada no horizonte

                                                          convexa

nada de soidade     baleiro ou intemperie
senón lucidez de fósiles amados
que na ausencia da súa celebran esta carne

                                  -a miña         o corpo que desato-

É carnica de corpos agrestes que poboan o meu labio
este poema
e o la bio memoria e voz que asi se precipita

                                  - o eu en vos destémese-

fala dos manglares   dos usos do poema   da rabia desatada

                   -A duna é esta nación de silice que nos move-

A sospeita abre un oco á túa beira
como sé so fose aire isto que rebenta
á de numero seriado
única voz
restos


Na sospeita non deambulo
deixo dicir
desato as trenzas das voces que me encarnan
e son todas
eu
                            e son a carne   os espellos
                            os nervios que desligan
                            o precepto do poema



E digo: ósos que acariño
fermosas osamentas ardidas no deserto
rede de poros      meus afectos
ámbar que atesoura a pulsión desta revolta
e vida que proclama
E se digo mineral ando nas raices
na cerna desta furia     na vida que resiste
                                vibratil e latente
nos fósiles da duna      

                        - esa nación de sílice-   

E non por iso sufro

Falo do clamor
e das marcas que nos corpos baleirados sela a reixa
falo do ruído o ruído o ruído  o ruído
e do pulo que latexa
no silencio de uadi al hitan
da furia celebrada
desta xubilosa mole oceanica que escavo
e se desvela
e é poema

No hay comentarios:

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...